Tennisster Quirine Lemoine verkeert in een goede vorm, getuige haar toernooiwinst in het ITF-toernooi van Toronto. De week ervoor verloor ze nipt de finale van een ander Canadees toernooi, namelijk dat van Saguenay. “Het is fijn dat beloond wordt dat je zoveel energie en tijd erin stopt. De trainingsweken zijn heel zwaar en je geeft er veel voor op. Dat het dan zo uitkomt, is heel fijn”, zegt Lemoine tegen RTV Utrecht.
“Ik wist al wel langer dat dit er in zou zitten”, erkent Lemoine. “Ik hoop nu ook dat ik dat door kan trekken, dat ik het constant kan houden en minder geblesseerd raak.”
Polsblessure
De twee toernooien in Canada waren de comeback van Lemoine op het hoogste niveau. Ze had anderhalve maand geen wedstrijd gespeeld, nadat ze eind augustus een polsblessure opliep in Gran Canaria. “Eigenlijk had ik al vanaf juni last van mijn pols, maar op Gran Canaria was het zó erg dat ik dacht: nu moet er iets gebeuren. Ik heb een injectie in mijn pols laten zetten, daardoor mocht ik vijf weken geen backhand slaan. Ik kon wel verder trainen, dus ik heb eigenlijk een pre-season in augustus gehad”, legt ze uit.
Op Gran Canaria wist Lemoine nog wel – met een pijnlijke pols – het dubbelspel te winnen. Tactisch werd aan haar blessure gedacht. “Ik stond aan de forehand-kant. Ik stond prima te spelen, maar ik had last toen ik in de single-wedstrijden met mijn backhand moest slaan. Ik wist dat als ik zo door zou gaan, dat ik helemaal mijn racket niet meer vast kon houden. Ik móést even een break nemen”, aldus Lemoine.
Het herstel verliep vlot. “Ik heb echt volledig rust gehouden, maar kon wel doortrainen. Het enige wat ik niet kon was backhand slaan. Ik heb goed aan mijn spel kunnen werken. Misschien is het wel een geluk bij een ongeluk geweest.”
Het seizoen van Lemoine verliep al niet zonder problemen. De eerste drie maanden van het seizoen miste ze door een enkelblessure. “Het herstel was in het begin heel zwaar, zeker omdat ik het eerste deel van het jaar al had gemist. Ik probeerde het wel postief te bekijken. Anders had ik in november en december mijn off-season ingepland en nu wilde ik er het beste van maken. Ik kan nu doorspelen tot het eind van het jaar”, zegt ze met de blik vooruit.
VERRAST IN CANADA
De eerste wedstrijden na de blessure speelde Lemoine in het Canadese Saguenay. Ze stootte direct door naar de finale. “Ik ging er heen met totaal geen verwachtingen”, geeft de Woerdense aan. “Als je vijf weken geen backhand hebt geslagen, is het de vraag of je een ritme hebt, maar het ging hartstikke goed. Elke ronde die ik won, was mooi meegenomen. Ik denk dat we mooie stappen hebben gemaakt met mijn mental coach. Ik ben rustiger geworden en weet beter hoe ik wil spelen.”
“Dat ik twee weken dat niveau heb volgehouden, daar ben ik heel erg trots op. Ik merkte dat mijn basisniveau omhoog was gegaan. Tegen de toppers merkte ik dat ik stappen had gemaakt en ze soms overklaste. Toen wist ik: ik sta er goed voor!”
AFSLUITEN IN INDIA EN DUBAI
Het seizoen zit er nog niet op voor Lemoine. Ze speelt eind november en begin december nog drie ITF-toernooien, en die zijn niet om de hoek. “Ik speel nog Franse competitie, half november. Daarna ga ik 26 november voor twee toernooien naar India (Pune en Solapur) en daarna speel ik nog een toernooi in Dubai”, somt ze haar programma op. “Omdat ik in augustus en september niet veel heb kunnen spelen, wil ik mijn seizoen doortrekken tot in december. Zo heb ik toch nog een aantal toernooien gespeeld en kan ik het volgende jaar goed ingaan.”
“Dubai is een sterk toernooi. Het is te vergelijken met een kleine WTA en het is het laatste toernooi dat nog meetelt voor Australië, dus zullen een hoop speelsters daar nog heen gaan. Om puntjes te sprokkelen en directe plaatsing voor Australië te krijgen”, legt Lemoine uit. Na haar zege in Canada wil ze niet naast haar schoenen gaan lopen. “Ik wil niet te veel bezig zijn met verwachtingen. We zijn op de goede weg om mijn spel te verbeteren, ik denk dat ik mij daar vooral op moet focussen. Canada was indoor, India is buiten. India is warm en vochtig en in Canada sneeuwde het en vroor het. Je kan dat niet vergelijken met elkaar.”
AUSTRALIAN OPEN MET BESCHERMDE STATUS
Het seizoen 2018 zit er bijna op, ook voor de tennissers. Wel is de winterstop bijzonder klein, omdat in januari alweer in de zomer van Australië wedstrijden gespeeld worden. “Ik kan de kwalificatie van de Australian Open spelen”, kijkt Lemoine vooruit. “Ik heb nog een beschermde ranking, dus die kan ik inzetten. Maar ik heb niet de zorgen of ik mij wel of niet plaats daarvoor. Omdat ik vorig jaar zo lang geblesseerd ben geweest, heb ik een bescherming van mijn oude ranking op het moment dat ik geblesseerd raakte.”
Die beschermde status geeft Lemoine de kans om aan de start te staan van twee Grand Slams en zes andere toernooien. “Ik heb hem ingezet voor Roland Garros afgelopen jaar en ik kan hem nog voor Australië inzetten. Voor eind maart 2019 moet ik hem ingezet hebben. Dat is het moment dat ik weer ben gaan spelen en dan is het een jaar geldig”, zegt Lemoine.
UP EN DOWN-SEIZOEN
“Het is een beetje een up-en-down-jaar”, zo wil Lemoine haar seizoen 2018 tot nu toe samenvatten. “Ik heb ergens mijn beste resultaten behaald, maar ook dieptepunten gekend dit jaar. Ik probeer vast te houden dat ik stappen maak, dat ik steeds hogere toernooien kan winnen en met steeds betere spelers mee kan. Ondanks dat ik een paar gaten in mijn seizoen heb door blessures, probeer ik dat weg te stoppen.”
KIKI BERTENS
Het succes van Kiki Bertens motiveert Lemoine ook. Haar landgenote is opgeklommen naar de negende plaats op de wereldranglijst: een unieke prestatie voor een Nederlandse tennisster. “Ik ken haar een klein beetje, want we zijn van dezelfde leeftijd. Ik weet dat bepaalde stappen voor haar grote stappen zijn geweest. Als dat dan lukt, dan haal je daar zelf motivatie uit om stappen te ondernemen die niet heel makkelijk zijn. Dat is iets moois wat zij teweegbrengt in het Nederlandse tennis”, legt Lemoine uit.
“Ik hoop dat het stimulerend werkt voor de jonkies en dat de doorstroom vanuit de jeugd naar get proftennis omhoog gaat. Dat is nu niet heel groot. Het is mooi als er straks een nieuwe generatie aankomt, die het minstens net zo goed kan doen als wij of misschien wel beter”, sluit ze af.
Bron: RTV Utrecht
